Pieter Pander werkt in de figuratieve traditie, maar zijn toets is in tegenstelling tot vele van zijn collega's vlot en schetsmatig. Slechts delen in de voorstelling worden uitgewerkt waardoor ze nadrukkelijker naar voren komen, vaak zijn dat de ogen van mens en dier.

Wat het meest opvalt aan de portretten van Pieter Pander is dat de geportretteerden zo vanzelfsprekend zijn neergezet. Oude mensen en kinderen zijn vaak het onderwerp in Panders portretten. Zij worden afgebeeld in geheel eigen, natuurlijke poses.

Ook zijn dierstudies zijn inmiddels bij een breed publiek bekend. Hij verbeeldt hun kwetsbaarheid, hun angst, parmantigheid of hun vertrouwen in de mensheid. Door een ongebruikelijk standpunt te kiezen zonder het perspectief geweld aan te doen, schept hij een zekere vervreemding, waardoor we opeens het dier met nieuwe ogen gaan bekijken.

Het eigen kleurgebruik, maar ook de sterke lichtdonker werking typeert Panders werk en verraadt de invloed van zijn leermeester Matthijs Røling. De tegenstelling tussen de grove en fijn uitgewerkte delen op het doek schept een spanning, zodat het werk van veraf en dichtbij de moeite waard blijft. www.pieterpander.nl